-

-

نفوذ

-

-

-

-

–

میانجی گری تغییر

-

-

-

-

-

مدیریت تعارض

-

-

-

-

-

ایجادتعلق

-

-

-

-

_-

_میاری ومشارکت

_-

_-

_-

_-

ادامه جدول(۲-۱): خلاصه ای ازروی آورد های هوش هیجانی
۲-۱۵-فرایند تحولی هوش هیجانی
بررسی های روان شناسان تحول نگر در زمینه رشد هیجانی از دیدگاه کنشی یا دلبستگی نشان می دهد که ابراز، فهم و نظم دهی هیجانی در بافت اجتماعی پرورش می یابد (بالبی۱۹۹۸؛ کامپوس و دیگران، ۱۹۸۹ نقل از اسکارف،۲۰۰۰)^[۶۲] و تحقیقات انجام شده (برای مثال بریج^[۶۳] ، ۱۹۳۲ نقل از حمیدی،۱۳۸۳)حاکی از آن است که کودک، ظرفیت تجربه اندوزی و تجلی جلوه های هیجانی را در شکل کلی و بی تمایز به ارث می برد. فرض این محققان بر این است که نحوه بیان در خانواده ها توانایی متمایز کردن هیجانها را تحت ﺗﺄثیر قرار می دهد. به عبارت دیگر، کودکان در خانواده هایی که هیجانهای مثبت و منفی خود را به راحتی بیان می کنند به احتمال بیشتری یاد می گیرند که تجلیات هیجانی را به درستی تمیز دهند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

برخی از پژوهشگران به بررسی نحوه بیان هیجانهای مثبت و منفی درون خانواده و تحول اجتماعی هیجانی متعاقب آن در نوزادان و کودکان پرداختند از جمله تحقیقات مالا تستا و هاویلند^[۶۴] ( ۱۹۸۲، همان منبع) یاد کرد.
این محققان دریافتند که درجه هماهنگی ابرازگری در زوج مادر – نوزاد از سه تا شش سالگی افزایش می یابد .
از سوی دیگر، مروری بر یافته های پژوهشی ( برای مثال اسکارف، ۲۰۰۰) نشان می دهد نوزادان تازه تولد یافته واجد توانایی ذاتی برای تمیز وجوه افتراقی تجلیات هیجانی اند و فهم شان از ابرازهای چهره ای در زنجیره ای از شادی به غم، سپس عصبانیت و شگفتی تحول می یابد و کودکان ده ماهه برای تصمیم گیری در موقعیت های مبهم قادر به استفاده از تجلیات هیجانی دیگرانند. ( مالا تستا و دیگران ۱۹۸۹، نقل از اسکارف ، ۲۰۰۰) دریافتند که تحول تنظیم هیجانی شامل کسب خزانه نسبتاً پیچیده ای از رفتارها برای نظم دادن به هیجانهای منفی است. این محققان دریافتند که در ۵/۱ تا ۲ ماهگی برخی از نوزادان رفتارهای چهره ای نظیر ابرو در هم کشیدن را که احتمالاً دلالت بر تلاش برای مهار یا فرو نشاندن هیجانهای منفی دارد از خود نشان می دهند، مدتی بعد آنان رفتار خود نظم دهی را به خزانه خود می افزایند. در پنج ماهگی برخی از نوزادان لبهای خود را به هم می فشارند و در ماه بیست و دوم برخی از آنان لب خود را می گزند. فرایند تدریجی و پیچیدگی نسبی رفتارها در نوزادان ۲۲ ماهه در مقایسه با نوزادان ۲- ۵/۱ ماهه ناظر بر پیشرفت توانایی تنظیم هیجانها در اولین سال زندگی است. مطالعات انجام شده با کودکان خردسال نشان می دهد توانایی ایجاد چهره ای که به طور مناسب با هیجان دیگران ارتباط بر قرار می کند درست مانند تمییز این تجلیات چهره ای با افزایش سن به صورت خطی افزایش می یابد.(سایووی ، هسی و مایر ،۲۰۰۱). عده ای از محققان (لویس ، سالیوان و واسن^[۶۵]،۱۹۸۷،نقل از سالووی، هسی و مایر، (۲۰۰۱) در بررسی های خود دریافتند که کودکان سه ساله قادرند تجلیات چهره ای یک بزرگسال را به صورت ارادی باز پدید آوری کنند. همچنین (پروفیت و ریسل ۱۹۹۱،نقل از همان منبع )^[۶۶]در ادامه این مطالعات نتیجه گرفتند که کودکان در حدود چهار سالگی قادر به ایجاد تمایز درست هیجانها تقریباً در نیمی از چهره هایی هستند که مشاهده می کنند.در شش سالگی ۷۵% از موارد متمایز شده صحیح هستند.
برای برخی هیجانها نظیر شادی و بیزاری تقریباً در هر صحنه ای که توسط کودکان حتی خردسالان چهار ساله دیده شده بود شناسایی درست صورت گرفته بود.علاوه بر این محققان (برای مثال اسکارف ،۲۰۰۰)^[۶۷]دریافتند که نوزادان کم سن تر قادر به تنظیم هیجانهای خود نیستند.اگر چه بسیاری از نوزادان کوچکتر از پنج ماهه نمی توانند به طور موفقیت آمیزی هیجانهای خود را تنظیم کنند حال آنکه بچه های بزرگتر، از مهارت بیشتری بر خوردارند و احتمالاً بیشتر قادر به پنهان کردن احساسات (منفی) واقعی خود هستند. توانایی تنظیم هیجانها در خلال دوران پیش از دبستان و اولیل سالهای کودکی پیچیده تر می شود.
سارنی (۲۰۰۰) معتقد است برای پیشرفت تحولی تنظیم هیجانی بوی‍‍‍‍ژه تنظیم شیوه ی بیان، سه عامل ضروری است : توانایی تنظیم هیجانها، داشتن عملکرد مناسب و انگیزش برای تنظیم هیجانها. به رغم تأ کید بر نقش نظامهای نمادین به وسیل‍ه زبان در تحول آگاهی هیجانی و ظرفیت های تخیلی، اوسوفسکی^[۶۸] (۱۹۹۲، نقل از تیلورو باگبی ،۲۰۰۰) خاطر نشان می کند که زبان اولیه نوزاد برای انتقال نیازهایش متشکل از بیانهای چهره ای غیر کلامی و دیگر تظاهرات رفتاری هیجان است. در فرایند تحول نوزاد، آنچه از اهمیت ویژه ای بر خوردار است توجهی است که مادر به تظاهرات چهره ای کودک خود نشان می دهد. ادراک مادر از این نشانه های چهره ای وی را قادر می سازد تا با آگاهی از حالت درونی کودک با تظاهرات هیجانی خود مانند تولید صدا به آن پاسخ دهد. نوزاد همچنین نگاه خود را بر تظاهرات چهره ای و رفتاری مادر و به عنوان یک پیام (نظیر پیامهایی که ممکن است حالت عاطفی نوزاد را تقویت کرده یا فرو بنشاند) از حالت درونی او نگاه داشته و به مثابه یک آینه، آن حالت هیجانی را در چهره خود منعکس می کند (اسکور ، ۱۹۹۶، نقل از همان منبع)^[۶۹].
رشد مهارتهای آگاهی عاطفه و تنظیم عاطفه به وسیله شراکت خاموش و انعکاس آینه وار ^[۷۰]تظاهرات هیجانی مادر و بعد ها به وسیله در گیر شدن کودک در تعاملهای لذت بخش بازیگوشانه و استفاده از کلمات برای نامیدن و صحبت کردن در باره ی احساسات تسهیل می شود (تیلور ، باگبیو پارکر،۱۹۹۷).

3. 3. خلقت عمومی:

آن­جا که خداوند متعال می­فرماید: ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ^[۲۹۲] در این­که خلقت عمومى است ظهور دارد، و بر هر چیزى که بهره‏اى از وجود داشته باشد، گسترش دارد و خلاصه هیچ موجودى نیست مگر آن­که به صنع او وجود یافته است. و این عبارت «اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ » در قرآن کریم مکرر آمده، و در هیچ جا قرینه‏اى که دلالت بر تخصیص آن داشته باشد نیست.
از جمله آیاتی که بدین موضوع می­پردازند، به این موارد نیز می­توان اشاره کرد:
… قُلِ اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ ^[۲۹۳]
اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَکِیلٌ^[۲۹۴]
ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ ^[۲۹۵]…

4. 4. سایر نعمت­های الهی که نعمت­های عمومی خداوند هستند:

ازجمله این نعمت­ها که آیات زیر به آن­ها دلالت می­ کنند، می­توان به نعمت آب و باران، باد، کوه­ها، گیاهان، آسمان وزمین، ابرها، ماه و خورشید، ستارگان، راه ­ها ،چشم وگوش وقلب، ازواج، آرامش وسکون، خواب، شب و روز و … اشاره کرد.
وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْیا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فیها مِنْ کُلِّ دابَّهٍ وَ تَصْریفِ الرِّیاحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُون^[۲۹۶]
الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ ^[۲۹۷]…
وَ هُوَ الَّذی أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ^[۲۹۸] …
اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْأَنْهارَ^[۲۹۹]
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ ثَمَراتٍ مُخْتَلِفاً أَلْوانُها وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ بیضٌ وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها وَ غَرابیبُ سُودٌ^[۳۰۰]
وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً ^[۳۰۱]
در آیات فوق خداوند متعال، نعمت آب و باران و اثرات آن­را به بندگان خود یادآوری کرده است^[۳۰۲].
وَ أَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسْقَیْناکُمُوهُ وَ ما أَنْتُمْ لَهُ بِخازِنینَ^[۳۰۳]
در این آیه نیز به «بادها» به عنوان یکی از نعمت­های عمومی الهی اشاره شده است.
در آیات شریفه­ای هم که ذیلاً بیان می­شوند، نعمت کوه­ها، شب و روز، نجوم و آثار و برکات آن­ها اشاره شده است.
وَ جَعَلْنا فیها رَواسِیَ شامِخاتٍ وَ أَسْقَیْناکُمْ ماءً فُراتاً ^[۳۰۴]
وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومُ مُسَخَّراتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ^[۳۰۵]
وَ أَلْقى‏ فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمیدَ بِکُمْ وَ أَنْهاراً وَ سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ^[۳۰۶]
وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ ^[۳۰۷]
فالِقُ الْإِصْباحِ وَ جَعَلَ اللَّیْلَ سَکَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً^[۳۰۸] …
هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً^[۳۰۹] …
وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُورا^[۳۱۰]
وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَهً لِمَنْ أَرادَ أَنْ یَذَّکَّرَ أَوْ أَرادَ شُکُورا ^[۳۱۱]
وَ مِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ^[۳۱۲]
اللَّهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً^[۳۱۳] …
وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فی‏ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ^[۳۱۴]
وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فیهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً^[۳۱۵]
از دسته دیگر از نعمت­های عمومی الهی، می­توان به مسأله زوجیت اشاره کرد. این آیات شریفه نمونه ­ای از آیاتی هستند که به ازواج و آثار ازدواج اشاره دارند:
هُوَ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِیَسْکُنَ إِلَیْها^[۳۱۶]
وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَزْواجِکُمْ بَنینَ وَ حَفَدَهً وَ رَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ أَ فَبِالْباطِلِ یُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ یَکْفُرُون^[۳۱۷]
وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّهً وَ رَحْمَهً إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون^[۳۱۸]
وَ الَّذی خَلَقَ الْأَزْواجَ کُلَّها وَ جَعَلَ لَکُمْ مِنَ الْفُلْکِ وَ الْأَنْعامِ ما تَرْکَبُونَ ^[۳۱۹]
فاطِرُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً وَ مِنَ الْأَنْعامِ أَزْواجاً^[۳۲۰]…
و اما لفظ «ابتدأ» در عبارت «عُمُومِ نِعَمٍ ابْتَدَأَهَا»، اشاره به آغازخلقت و خلقت آغازین خداوند متعال می­ کند که در آیات متعددی به آن پرداخته شده است. برای نمونه در آیات شریفه­ای که بدان­ها اشاره می­گردد:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

قُلْ سیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ^[۳۲۱] …
الَّذی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طینٍ^[۳۲۲]
أَمَّنْ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ^[۳۲۳]…
أَوَ لَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ إِنَّ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسیرٌ^[۳۲۴]
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعیدُ^[۳۲۵]
إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ جَمیعاً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ^[۳۲۶] …
قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکُمْ مَنْ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ قُلِ اللَّهُ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ^[۳۲۷]
اللَّهُ یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ^[۳۲۸]
وَ هُوَ الَّذی یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ^[۳۲۹] …
«وَ سُبُوغِ آلَاءٍ أَسْدَاهَا»

۲۷۴ bp

Matsunaga
et al. (1999)

Sheep primer

cytochrome b

(۵’- CTATGAATGCTGTGGCTATTGTCGCA-3′)].

۳۳۶bp

Matsunaga
et al. (1999)

Soya primer

lectin

۵´GCCCTCTACTCCACCCCCATCC3´
۵´GCCCATCTGCAAGCCTTTTTGTG3´

۱۱۸ bp

Abd El-Nasser
et al. (2010)

جدول ۲-۱-توالی آغازگر ها و اندازه قطعات تکثیر یافته با هر آغازگر در هر گونه
۲-۸-انجام واکنش های PCR
۲-۸-۱-تهیه مخلوط اصلی
تهیه کردن مخلوط اصلی سبب می شود تا یکنواختی شرایط آزمایش برای نمونه های مختلف افزایش یابد و از طرفی دیگر آلودگی را به دلیل کاهش دفعات استفاده از سرسمپلر، میکروتیوب و … کاهش می دهد. بعد از مشخص شدن حجم هر واکنش، مخلوط اصلی تهیه شد. حجم و غلظت نهایی اجزای PCR برای واکنش µl25 در جدول ۲-۲ ذکر شده است. بر این اساس آماده کردن مخلوط اصلی به صورت زیر انجام شد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

پس از محاسبه حجم هر واکنش، تعداد نمونه های مورد بررسی با احتساب کنترل منفی مشخص شد. سپس حجم هر یک از اجزای واکنش در مخلوط اصلی برای تمام نمونه ها (معمولاً بیشتر از تعداد کل) محاسبه شد. قابل ذکر است که کلیه مراحل تهیه مخلوط اصلی روی یخ انجام شد. هم چنین تمامی مواد غیر از DNA و آنزیمTaq پلیمراز پس از ذوب شدن با چند تکان بسیار آرام مخلوط شده و تحت چرخش قرار گرفتند.
۲-۸-۲-‎ Simplex PCR
با توجه به توضیحات این روش در بخش مقدمه، برای این نوع از PCR یک آغازگر(گاو یا گوسفند یا مرغ یا سویا) استفاده می شود که آن آغازگرها فقط باید با DNA استخراج شده از یک گونه (گاو یا گوسفند یا مرغ یا سویا) چه در نمونه های شاهد و چه در نمونه های کباب لقمه، واکنش دهد.
۲-۸-۲-۱-Simplex PCR نمونه های شاهد جهت تأیید اختصاصی بودن آغازگرها
با بهره گرفتن از آغازگرهای اختصاصی هر گونه شاهد (گاو، گوسفند، مرغ و سویا) و ‏DNA‏ استخراج شده از آن ها، اختصاصی بودن هر آغازگر مورد آزمایش قرار گرفت. یعنی در یک مرحله (با ۳ بار تکرار آزمون) آغازگر هر گونه با ‏DNA‏ ‏مخصوص همان گونه تکثیر شد و در مرحله ای دیگر برای تائید عدم واکنش متقاطع (با ۳ بار تکرار آزمون) آغازگر هر گونه با DNA مخصوص همان گونه(هدف) به همراه ‏DNA‏ های دیگر(یعنی غیر هدف) در یک ‏PCR‏ تکثیر گردید که (cross reaction)انتظار ما این بود که آغازگر هر گونه فقط ‏با ‏DNA‏ مخصوص همان گونه(هدف) واکنش دهد. ‏

مواد واکنش

حجم(‎µl‎‏۲۵ ‏)

مخلوط اصلی امپلیکون‏

۵/۱۲ (ماکرولیتر)

آغازگر خاص هر گونه(reverse‎ )‏

۵/۰(میلی مولار)

آغازگر خاص هر گونه(forward‎)

۵/۰ (میلی مولار)

DNA‏ الگو‎ ‎
آب مقطر تزریقی

در رساله‌ی اوگمدئچا کارهای تهمورث نوشته شده است. در زام‏یشت اوستا آمده است: تهمورث زیناوند فرّه‌ای را به دست آورد که بوسیله آن توانست بر همه‏ی دیوها و مردمان و جادوگران و پری‌ها مسلط شود. در دینکرد آمده: تهمورث با آن فرّه بر دیو و مردم بد، و جادوگر و پری غلبه کرد و بت‏پرستی را منع کرد و پرستش خداوند را رواج داد و سی سال سوار بر اهریمن بود. در رساله‏ی ماه فروردین روز خرداد و اَوگمدَیچا و یادگار جاماسبی هم این داستان آمده است.
در اوستا و متون پهلوی درباره نجات یافتن تهمورث از دست اهریمن چیزی نوشته نشده است. در “داراب هرمزدیار” این داستان آمده است. در “آثارالباقیه” این داستان آمده است ولی به کیومرث نسبت داده شده، همچنین در تاریخ طبری و التاریخ مقدسی. در “روایت مرغنی” نوشته شده است این داستان در ایرانیان مشهور بوده و در کتاب‏ها و کاخ‌ها تهمورث را سوار بر اهرمن نقاشی می‏کردند. در ترجمه‏ی سنسکریت اَوگمدَیچا و غررالسیرو البدء این داستان کنایه از تسلط تهمورث بر اهرمن نوشته‌اند. طبری، مرغنی، ابن بلخی و فردوسی خط و نوشتن را به تهمورث نسبت داده ‏اند.
فره به سوی تهمورث آمد. به وسیله‏ی آن دیو و مردم بد و جادوگر و پری را شکست دهد و بت‏پرستی را برافکند و پرستش خداوند را رواج دهد و اهریمن سی سال اسب او شد.
در اوستا زیاد از تهمورث نام برده نشده. فره به سوی تهمورث آمد و دیو مردم بد و جادوگر و پری را شکست داد و پرستش دادار را رواج داد و اهریمن سی سال اسب او شد.
“شاهنامه دینداری طهمورث را به ویژه یاد می‏کند و آن را به وزیر پارسایش به نام «شهرسپ» منسوب می‏دارد
شاهنامه:

نام او را نیرومند هم معنا کرده‌اند. در متن‌های پهلوی آمده است: در زمان پادشاهی تهمورث مردم از خونیرس به کشورهای دیگر رفتند (آموزگار، ۱۳۸۶، ۵۲).

“به گزارش یاقوت حموی (ج۱، ص۴۱۷)، تیره‏ای از اقوام ایرانی او را نخستین انسان می‏دانستند. ابن قتیبه (ص۶۵۲) و ثعالبی مرغنی (همان جا) به او سلطنت هزار ساله نسبت داده ‏اند. نسبت دادن فرمانروایی هزار ساله به طهمورث ظاهراً حاکی از پایگاه بسیار مهم او در پاره‏ای از روایات کهن‏تر است؛ به ویژه نام او، در کتاب شاهان مندایی، موسوم به “سدراربّا” (sidr¦ Rabb¦) به صورت “زاردانایاطا طاهموَرها” (Zadanayata T¦hmªr¦t) بلافاصله بعد از نام کیومرث، آمده و مدت شهریاری‏اش ششصد سال ذکر شده است (نک. کریستنسن، ج۱، ص ۲۳۷-۲۳۸؛ مینورسکی، جVII، ص ۶۱۶، یارشاطر، ج۳، ص ۵۳۲) (فردوسی وشاهنامه سرایی،۱۳۹۰: ۳۲۵-۳۲۶). طهمورث نیز مانند هوشنگ معادلی در اساطیر هندی ندارد، اما ذکر اخبار روایاتش، در یشت‏های اوستا، قدمت اسطوره‏ی او را نشان می‏دهد. نام این پادشاه در متن‏های اوستایی (یشت ۱۵، بند ۱۱؛ یشت ۱۹، بند ۲۸) به صورت Urupi- آمده است. در متن‏های دوران اسلامی، طهمورث ملقب به “زیناوند” (پهلوی z§n¦wand)، “زین‏آوند” است که در برخی از متون به صورت مصحف “زیباوند” (حمزه اصفهانی، ص۳۱؛ ابوریحان بیرونی، ص۱۰۳) و “ریناوند” (مجمل‏التواریخ و القصص، ص ۲۴، حاشیه‏ی ۳ و “دیناوند” (همان،ص ۴۱۷) ضبط شده است. مؤلفان این دسته از متون، بر مبنای نوعی فقه‏اللّغه‏ی عامیانه، لقب اخیر را ظاهراً با لفظ “زین” به معنی “افزار جنگ” ربط داده و زیناوند را “تمام سلاح"، (ابن بلخی، ص ۲۸)، “تمام زین‏افزار” (بلعمی، ص۱۲۶) و “مرد با سلاح تمام” (حمزه اصفهانی، همان جا؛ مجمل التواریخ و القصص، ص۲۴) و “سلاح پوشیده” (خوارزمی، ص۹۹) معنی کردند. لقب زیناوند در شاهنامه فردوسی نیامده است، مینورکسی (همان جا) تصور می‏کند که فردوسی، به گزارش روایت مربوط به زین نهادن طهمورث بر اهریمن و به کار گرفتن آن پتیاره‏ی آفرینش به سان بارگی، تلویحاً به این صفت اشاره کرده است. لقبی که در شاهنامه فردوسی (همان، ج۱، ص۳۵، بیت۱) و برخی دیگر از منابع (ابن بلخی، ص ۱۰؛ مجمل‏التواریخ و القصص، همان جا، نوروزنامه، ص۸) برای طهمورث آمده “دیوبند” است که ظاهراً این لقب نیز تصحیفی از “زیناوند” است (نک. کریستنسن، ج۱، ص ۲۴۷؛ بهار، ص۲۴، حاشیه۳)؛ می‏توان احتمال داد که این لقب در ادوار بعدی به سبب غلبه او بر اهریمن و توفیق او در مقهور ساختن دیوان به او داده شده است (نک. مینورسکی، جVII، ص ۶۱۷؛ پورداوود، ج۲، ص۱۳۹-۱۴۰؛ صفا، ص۴۲۰، قس: ابریشمی، ص۲۰۳-۲۰۴ که می‏کوشد تا بین جزء اول ترکیب “دیوبند” و واژه‏ی dipi- به معنی “خط و نوشته” در کتیبه‏های فارسی باستان رابطه‏ی ریشه‏شناختی بیابد و “دیوبند” را صورت دیگری از “دیپی‏وند” به معنی “صاحب خط و دبیری"، بداند) در متن‏های موجود اوستایی اطلاعاتی درباره‏ی تبارنامه‏ی طهمورث دیده نمی‏شود. مطابق گزارشی که در بندهش (دستنویس TD2، ص۲۲۸، ستون V) آمده، “تهمورث پسر ویونگهان، پسر ینگهت (در متن با املای پازند به صورت iia¥hat) پسر هوشنگ است. این نسب‏نامه با جزئی اختلاف تقریباً در همه‏ی منابع دوران اسلامی، به استثنای فردوسی که طهمورث را پسر هوشنگ می‏داند، ذکر شده است. اطلاعات حاصل از یشت‏ها (یشت۱۵، بند ۱۱-۱۳؛ یشت ۱۹، بند ۲۷-۲۹) در مورد طهمورث حاکی از ارتباط این شهریار با هوشنگ است، چه هردو قهرمان بر دیوان و مردمان فرمانروایی می‏کنند و هردو مأموریت یکسانی دارند و آن غلبه بر دیوان و به خدمت درآوردن آنان است. از سوی دیگر هوشنگ و تهمورث، در فهرست قهرمانان افسانه‏ای، میان کیومرث که در اصل غول آغازین پیش از خلقت بوده و نمونه‏ی نوع انسان شده و جم که نمونه‏ی اولیه نوع انسان در میان اقوام هند و ایرانی بوده، جای گرفته‏اند. از این موضوع کریستنسن (ج۱، ص۱۶۷) نتیجه گرفته است که “هوشنگ و طهمورث در اصل نمونه‏های نخستین انسان و نخستین شاه بوده‏اند که بعد از جدایی هندیان و ایرانیان در دنیای افسانه‏ای ایرانیان وارد شده و جم را از نخستین پایگاه خود بیرون رانده و خود آنان نیز در دوره‏ی جدیدتری جای خویش را به کیومرث داده ‏اند". در آثارالباقیه‏ی ابوریحان بیرونی (ص۹۹) مشابه همین داستان آمده: لیکن به کیومرث نسبت داده شده است. فردوسی خط و کتابت را جزو دانش‏های دیوان به شمار آورده و گفته است که چون طهمورث بر دیوان متمرّد چیره شد و آنان را مقهور ساخت، دیوان از شاه خواستند تا جانشان را بر آنان ببخشاید و در عوض آنان هنر خط و کتابت را به او بیاموزند. با اینکه فردوسی از تعلیم نزدیک سی خط به طهمورث سخن می‏گوید، اما فقط از شش خط رومی، تازی، فارسی، سغدی، چینی و پهلوی یاد می‏کند. مجمل‏التواریخ و القصص (ص۳۹) نیز، در ذکر پادشاهی طهمورث آورده است که “دیوان را مسخّر کرد و در عمارت بیافزود… و اول نوشتن و خواندن در عهد او بود؛ دیوان تعلیم کردند". در منابع دوران اسلامی، بنای برخی از شهرها را به طهمورث منتسب کرده‏اند. بر اساس روایت طبری (ج۱، ص ۱۱۷، قس: ابن بلخی، ص ۶۳-۱۴۲) شاپور فارس را طهمورث بنیاد کرد و در آنجا مستقر شد (قس: مسعودی، مروج الذّهب، همان جا)؛ ثعالبی مرغنی (ص۹) می‏گوید که غالب بلاد فارس را طهمورث بنیان کرد (قس: ابن بلخی، ص۱۴۵ که، مطابق گزارش او، کازرون نیز از جمله شهرهایی است که طهمورث ساخته است.). در منابع دوران اسلامی، علاوه بر اختراع خط و فن نویسندگی، احداث بناها و بنیان نهادن شهرها، فهرستی از کارهای مدنی دیگر برشمرده شده که مبدع آنها طهمورث بوده است. به روایت فردوسی (به کوشش خالقی مطلق، ج۱، ص۳۵-۳۶، بیت ۸-۱۷)، به راهنمایی او مردم موی و پشم میش و برّه را بریدند و به رشتن آنها روی نهادند و به کوشش از آن جامه و گستردنی ساختند. ابداع طنبور، استحصال ابریشم و انگبین از دیگر مواردی است که، به روایت گردیزی (ص۶۶، قس نوروزنامه، همان جا)، در عهد طهمورث به دست دیوان اتفاق افتاده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

طهمورث زیناوندیعنی مرد با سلاح تمام (۳۰، پیامبران)، (۲۴، مجمل) در شاهنامه کی‌نامور خوانده شده است (۳۸، شاهنامه (۱)). طهمورث یکی از اعقاب هوشنگ بود (۴، ثعالبی). طهمورث پسر ایونگهان پسر انکهد پسر اسکهد پسر اوشهنگ (۱۱۴، طبری (۱)). از حسن صورت و علوّ طبع که ایرانیان آن را فرّ ایزدی گویند، به جدّ خود کیومرث شباهت تمام داشت. او پاکی فرشتگان و ابهت ملکوت را با هم داشت (۴، ثعالبی). در شاهنامه در وصف منوچهر آمده است که او چون طهمورث بلند قامت همچون زاد سرو بود (۱۱۶، شاهنامه (۱)). راه و رسم مسلک و آیین تهمورثی شهره بود و اخلاف او آنرا دنبال می‌کردند (۱۰۵، شاهنامه (۸)). او مردم را به راه یزدان خواند (۳۷، شاهنامه (۱)). اول نبشتن و خواندن در عهد او بود و دیوان تعلیم کردند (۳۹، مجمل). گفته‌اند اول کس که خط پهلوی را به کار برد طهمورث بود (۵، ثعالبی). از سگ برای نگهداری حیوانات اهلی استفاده کرد (۴، ثعالبی)، (۱۴، اخبار). در زمان طهمورث بت‌پرستی رواج داشت (۱۴، اخبار). طهمورث اول کسی است که روزه گرفتن بر پای داشت (۳۱، پیامبران)، (۱۴، اخبار)، (۲۹، فارس). بی‌شاپور از شهرهای فارس به دست طهمورث ساخته شد و به دست اسکندر ویران گردید (۴۷، پیامبران). طهمورث از طبقه‌ی پیشدادیان دادگر و دومین آنهاست (۱۴۶، آثار). طهمورث پادشاهی همه‌ی جهان بگرفت (۱۰، فارس)، (۱۲۹، بلعمی). طهمورث چهل سال پادشاهی کرد (۱۱۴، طبری (۱)). پس از مرگ هوشنگ سیصد سال عالم بدون شاه ماند تا یکی از اعقاب او به نام طهمورث ظهور کرده به سلطنت رسید (۴، ثعالبی)، (۱۲۰، آفرینش (۳)). پس از جنگ با دیوان، طهمورث سی سال دیگر در جهان بماند و سپس از جهان برفت (۳۸، شاهنامه (۱)). طهمورث پیش از آنکه شاه شود، پیوسته در جنگ متمردان و دیوان بود و بدین سبب او را دیوبند گفتندی (۱۰، فارس)” (دوستخواه، ۱۳۸۳: ۲۱۳؛ تفضلی،۱۳۵۴: ۱۱۸؛ بهار، ۱۳۷۵، ۱۹۰؛ راشدمحصل، ۱۳۸۹: ۲۰۰؛ صدیقیان، ۱۳۸۶: ۵۸).
۸-۲ Ahreman [اهریمن]: آفرینش آغازین بدین صورت بود که هرمزد در نهایت آگاهی قرار داشت و اهریمن در عمق نادانی به سر می‌برد و از وجود هرمزد بی‌خبر بود و به این خاطر که وجودش سراسر رشک بود برای نابودی آفریدگان نیک به جهان یورش آورد و در برابر آفریده‌های هرمزد، دیوها آفرید. هرمزد گفت آفریدگان مرا بستای اما او سر باز زد و گفت خواهان نابودی آفریده‌های تو هستم. هرمزد بدو گفت که تو قادر به انجام هر کاری نیستی و زمان نُه هزار سال برای ارزار بین هرمزد و اهریمن تعیین شد و هرمزد در همان ابتدا نابودی اهریمن را به وی نشان داد و او وقتی نابودی خود را دید گیج و بی حس شد. سه هزار سال نخست به کام هرمزد سپری شد. سه هزار سال دوم آمیختگی آفریدگان نیک و بد. اهریمن در روز هرمزد از ماه فروردین به گیتی تازش کرد در آن روز باران بر همه زمین می‌بارید و باد همه جا می‌وزید و خورشید بر همه جای زمین می‌تابید. زمانی باید اهریمن نابود شود که در اوج ستمکاری باشد. در زمان پادشاهی اژدهاک و افراسیاب مردم دارای زندگی بهتری بودند. رستاخیز زمانی صورت می‌گیرد که اهریمن و دیوان نابود شوند و جهان پاک شود. برتری اورمزد بر اهریمن به خاطر آگاهی است که اهریمن ندارد. در دوران پادشاهی گشتاسپ اهریمن و دیوان به تارترین نقطه دوزخ هجوم برند. در دین زردشتی شمال جایی است که اهریمن از آنجا هجوم می‌آورد و به همین خاطر همه اتفاقات بد از آنجا شروع می‌شود. اژدهاک پلیدترین نیرویی است که اهریمن برای نابود جهان فرستاده است. طبق متون پهلوی در هزاره دوم اهریمن فرمانروایی را به ضحاک می‌بخشد. در دین می‌گویند چهار چیز از بدترین کارهایی است که اهریمن کرده است: نپرداختن مزد کار نیک، عقوبت گناه را انجام ندادن و با این کارها باعث به وجود آمدن آیین‌های نادرست بسیار شد و مردم به این خاطر که کار نیک را نمی‌شناختند به سمت آن آیینی می‌رفتند که در آن آموزش بیشتر بود. اهریمن و دیوان کسانی که خرد کمتری دارند را بیشتر می‌دهند. اهریمن به زردشت وعده داده بود که اگر از این دین دست بکشی به تو سلطنت هزارساله می‌دهم. و زردشت به خاطر بهره‌بردن از خرد فراوان فریب او نخورد. و گفت به وسیله ستایش از این دین تو را شکست می‌دهم. سرانجام اورمزد اهریمن را با همه آفریده‌های بدش از آسمان بیرون می‌کند طوری که دیگر نتواند برگردد. اورمزد در روشنی بود و اهریمن در تاریکی. ارومزد از وجود اهریمن آگاه بود ولی اهریمن در نادانی به سر می‌برد. اهریمن در تیرگی و تاریکی فرو می‌رفت.
“در سرودهای گاهانی تنها یکبار نام اَنگره مَینیو آمده است (اوستا، یسن ۴۵، بند ۲) و آن هنگامی است که سپند مینو به اهریمن اعلام می‌دارد که آن دو در همه چیز از آغاز با هم مخالف بوده‌اند. اهریمن و سپندمینو، بر سر تصاحب فرّه، کارزار می‌کنند و برای نیل به مقصود چالاک‌ترین پیک خود را اعزام می‌دارند (یشت ۱۹، بند ۴۶ به بعد). اهریمن از زخم گرزمهر در هراس است (یشت ۱۰، بند ۹۷، ۱۳۴). وجود لوحه‌های اهریمنی خطاب به “اهریمن ایزد” در آیین مهری (مولتون، ص ۳۹۹، حاشیه ۸، بنونیست، همان جا) قرینه‌ی دیگری است که تا حدی مؤید احتمال پرستش‌های اهریمن در برخی از کیش‌هاست که مزدیسنا آنها را به عنوان بدعت‌های دینی طرد و محکوم می‌کند. اهریمن در آیین مانوی نیز جایگاهی مهم دارد. او شهریار قلمرو تاریکی است که بر حسب تصادف به مرز میان بهشت روشنی و جهان تاریکی می‌رسد. کیهان روشنی چشمانش را خیره می‌سازد و او به آرزوی تصاحب کیهان به آن حمله می‌برد. در اینجا دوره‌ی زرین جدایی نور و ظلمت به سر می‌رسد و دوره‌ی آمیزش آن دو آغاز می‌شود. مطابق گزارش برخی از متون پهلوی از جمله دادستان دینیک (فصل ۱۸، بند ۲-۳) اهریمن صورت مادی ندارد. شاید این به قول هینلز (ص ۸۳)، ناشی از این عقیده باشد که جهان مادی آفریده‌ی خداست و لزوماً باید خوب باشد، چون خوب و بد همزیستی نمی‌توانند داشت، پس ممکن نیست اهریمن صورت مادّی داشته باشد، بلکه فقط انگلی در بدن آدمیان و جانوران جای می‌گیرد و این هستی مادی حقیقی نیست. نخستین بار در شاهنامه، اهریمن در داستان کیومرث ظاهر می‌شود. او بر کیومرث حسد می‌برد و با او می‌ستیزد و سرانجام خزروان پور اهریمن در نبردی سیامک پسر کیومرث را می‌کشد. فردوسی در دو جا در شاهنامه به جای کلمه‌ی اهریمن، ابلیس به کار می‌برد. در زمان پادشاهی کاووس. او دیوان را گرد می‌آورد و برای نابودی کیکاووس نقشه‌ای می‌کشد؛ دیوی را نزد کاووس می‌فرستد و او را به پرواز به آسمان‌ها بر می‌انگیزد. فردوسی در این داستان در شاهنامه به جای اهریمن کلمه‌ی ابلیس به کار می‌برد. در داستان فریدون (همان، ج ۱، ص ۷۹ به بعد) اهریمن مفهومی تجریدی می‌شود و به صورت مظهر گمراهی و تباه‌سازی اندیشه‌ی مردمان درمی‌آید. فردوسی در این داستان از اهریمن به عنوان دیو نام می‌برد (ج ۱، ص ۹۷). اهریمن در شاهنامه گاه به صورت جانوران و موجودات عجیب در می‌آید و گاه به دیو، شب، گراز، گرگ و اسب تشبیه می‌شود. صفات او در شاهنامه نیرنگ، ظلم، بدکُنشی، بد گوهری، بدنژادی، دورویی، بی‌رحمی، و هراس‌انگیزی است".
اهریمن در تاریکی در اوج نادانی به سر می‌برد. هرمزد به اهریمن گفت تو نمی‌توانی مرا از بین ببری. هرمزد و اهریمن پیمان بستند تا سه هزار سال پیکار کنند زیرا فقط از این طریق بود که نیروی اهریمن از بین می‌رفت و پیروزی نهایی از آن هرمزد می‌شد و اهریمن به سبب نادانی بدان پیمان در داد. اهریمن هیچ زمان چیزی نیکو نیندیشید و انجام ندهد او سر کرده همه دیوها و بدترین دشمن اورمزد است. فقط یکبار نام او در گاهان آمده است.
نوشته شده است که هنگامی که اهریمن حمله می‌کند پیروزی ایزدان را دید و آرزوی بازگشت کرد اما راه فرار نیافت. اولین نبرد مینوی آسمان با اهریمن کرد.
در اولین روز حمله اهریمن غروب بود و هوا ابری. اولین نبرد زمین انجام داد. در این نبرد همه مخلوقات اورمزد به رنج افتادند. اهریمن در مقابل آفریده‌های نیک اورمزد دیوان و خرفستران را آفرید. در اثر لرزشی که به خاطر تازش اهریمن در زمین بوجود آمده بود کوه‌ها رستند.
اهریمن ساکت بود تا اینکه مرد پرهیزگار را دید.او کسی است که اهریمن را از کار بیفکند. اهریمن خاکستری و دروغ گونه و پست خلق شده بود. او تلاش می‌کند که مخلوقات هرمزد را به سمت خود جلب کدن و در مقابل آفریده‌های نیک هرمزد، دیوها را بوجود می‌آورد. سیارات و خرفستران اهریمنی‌اند.

آبخیزداری یعنی فرایند مطالعه و اجرای اقداماتی به منظور مدیریت بر یک حوزه آبخیز با هدف بهره برداری بهینه و مستمراز منابع آب، خاک، گیاهان موجود در آن، بدون آسیب رساندن به آن منابع است. اگر اکوسیستم یک حوزه آبخیز را به یک سه پایه تشبیه کنیم، آب، خاک و گیاهان مرتعی، هر یک به منزله یکی از پایه ها می باشد، که نابودی هر کدام منجر به نابودی کل اکوسیستم می گردد. تخریب هر یک از این سه عامل باعث کاهش ارزش حوزه های آبخیز طی گذشت زمان، افت پتانسیل تولید آب و خاک، و تغییرات
اکولوژیک که موجب ازبین رفتن امکانات اقتصادی می شود. در توسعه پایدار تلاش می شود، تا سیستم از نظر محیط زیست به حالت تعادل مطلوب برسد.
اقدام به آبخیزداری، ضمن جلوگیری از فرسایش حوضه آبخیز، باعث نفوذ آب به لایه های زمین شده و زمان روان آب سطحی را طولانی تر نموده و از تخریب مزارع جلوگیری می نماید. برای انجام آبخیزداری می توان به اعمالی نظیر تقویت پوشش گیاهی ، احداث سدهای کوچک، تراس بندی و غیره….. اقدام نمود.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

منابع آبهای زیرزمینی
قسمتی از آب حاصل از بارندگیها در لایه های زمین نفوذ کرده و سفره آبهای زیرزمینی را بوجود می آورد. سفره آبهای زیرزمینی یا آبخانه تشکیلات زمین شناسی نفوذ پذیری است که از آب اشباع بوده و اجازه می دهد آب قابل توجهی در شرایط معمولی از آن عبور نماید. به همین جهت در بهره برداری از آبهای زیرزمینی ، مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر تشکیلات زمین شناسی نفوذ پذیر و آبدار بین دو لایه غیر قابل نفوذ محصور باشد، به آن آبخانه یا سفره تحت فشار گویند. گاهی اوقات فشار در سفره به حدی است که آب از سطح زمین بالا می آید( چاه آرتزین) ولی گاهی اوقات آب در چاه بالا آمده ، اما به سطح زمین نمی رسد، که به آن چاه نیمه آرتزین گویند.
چاه ها
چاه عبارت از حفره ای است که از سطح زمین در داخل آن جهت دسترسی به سفره آب زیرزمینی ایجاد می گردد. چاه های آب را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد:
چاه های باز که عمدتا” چاه های کم عمق هستند و چاه های لوله ای که عمدتا” چاه های عمیق و نیمه عمیق هستند.
چاه های باز: چاه های باز دارای قطر نسبتا” بزرگ بوده و معمولا” با دست و وسایل ساده حفاری می گردند. عمق این نوع چاه ها از حدود ۳۰ متر تجاوز نمی کند. عمدتا” برای مصارف آب شرب و خانگی و نیز دامداری و گاهی برای زراعت های کم وسعت مورد بهره برداری قرار می گیرند. معمولا” جداره های چاه با مصالح بنائی یا سنگ چینی
پوشیده می شود. این پوشش در منطقه آبده بایستی مشبک باشد، روی دهانه چاه پس ازپایان کار با سر پوش ، پوشیده می گردد.
چاه های لوله ای:برای حفاری چاه های لوله ای به کمک مته ضربه زن تشکیلات مورد حفاری خورده شده و به بالا حمل می شود. و به همراه حفاری با نصب لوله، جداره چاه را حفاظت می کنند. با این روش چاه هائی تا عمق ۹۰۰ متر حفر گردیده است.
تعریف دبی آب: تندی جریان آب در لوله سرعت نامیده می شود، که با واحدm/s محاسبه می شود. دبی حجم آب جاری در لوله در هر ثانیه است و با واحد متر مکعب در ثانیه m3/s محاسبه می شود. برای سیستم های آبپاش کوچک این واحد دبی بسیار کوچک است و متر مکعب در ساعت m3/s استفاده می شود.
حشره شناسی
یکی از شاخه های علوم بیولوژی است که به شناسایی حشرات مختلف(مضر و مفید ) پرداخته و برای کنترل حشرات مضر و استفاده صحیح از حشرات مفید رهنمودهای لازم را ارائه می کند . تاکنون در حدود یک میلیون حشره شناخته شده که در مقایسه با سایر موجودات جانوری بیش از ۸۰% موجودات را شامل می شود . حشرات از نظر پیدایش در حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش پا به عرصه حیات گذاشتند که در مقایسه با پیدایش انسان (که در حدود یک میلیون سال قدمت دارد) قدمت بیشتری دارند .
حشرات از نظر سازش با محیط دارای ساختمان و مکانیسم های بی اندازه متعددند و تقریبا تمام محیط را اشغال نموده اند . این توفیق آنها ناشی از یک سری خصوصیات ویژه می باشد که توانسته اند در دوره های مختلف زمین شناسی با آب و هوا های مختلف بقاء خود را حفظ کنند .
رابطه انسان با حشرات
رابطه انسان با حشرات از بدو خلقت بشر برقرار شد که گاهی این رابطه چنان تنگاتنگ بوده که این دو موجود لازم و ملزوم یکدیگرند و گاهی برعکس رابطه آنها بوسیله زیان هایی است که به بشر وارد می کنند .
ارتباط مفید بین انسان و حشرات ( کمک هایی که حشرات به انسان می کنند ):
۱-گرده افشانی بسیاری از محصولات کشاورزی به وسیله حشرات انجام شده و یا حداقل به این عمل کمک می کنند .

1. 1. تولید ابریشم ، عسل و موم که از محصولات مهم اقتصادی می باشد که انسان از حشرات کسب می کند.

1. 1. نقش مهمی در تجزیه و نابودی مواد آلی دارند .

1. 1. کنترل بسیاری از حشرات مضر توسط آنها صورت می گیرد .

1. 1. تغذیه بسیاری از ماهی ها و پرندگان و سایر موجودات به حشرات بستگی دارد .

1. 1. گاهی در طب مفید واقع می شوند مثل استفاده از نیش زنبور عسل در درمان درد مفاصل

1. 1. کمک شایان توجهی به علم فیزیولوژی ، ژنتیک و دیگر پژوهش های تحقیقاتی دارند .

1. 1. در کنترل علف های هرز از بسیاری از آنها استفاده می شود .

1. 1. در بهبود کیفیت فیزیکی و شیمیایی خاک دخالت دارند .

1. 1. به عنوان سرگرمی در تهیه کلکسیون های حشرات از آنها استفاده می شود .

ارتباط مضر بین انسان و حشرات:

1. 1. زیان های اقتصادی که با خسارت زدن و نابودی محصولات مهم کشاورزی ایجاد می کنند .

1. 1. کمک به انتشار عوامل بیماری زای انسانی و حیوانی و گیاهی نظیر انتشار قارچ ها و باکتری ها و …

1. 1. اذیت و آزار انسان و حیوانات اهلی به راه های گوناگون

1. 1. نابود کردن و پایین آوردن ارزش بازاری محصولات انباری مثل غذا و پوشاک و …

1. 1. خسارت زدن به ساختمان های درست شده توسط بشر

نا گفته نماند که حشرات مضر در مقایسه با حشرات مفید در حدود ۱% کل حشرات را شامل می شود .با توضیحات فوق لزوم و اهمیت علم حشره شناسی بر انسان روشن شده و در اینجاست که وظیفه حشره شناسان مشخص می شود که شامل آگاهی از دنیای حشرات و ارتباط آنها با انسان و سایر موجودات و چگونگی کنترل جوامع حشراتی که به نوعی خسارتی به انسان می رسانند و همچنین بهره برداری صحیح و حفاظت از حشراتی که به راه های مختلف به انسان یاری می دهند .
روش های مبارزه با آفات نباتی
مبارزه با آفات به دو شکل طبیعی و مصنوعی صورت می گیرد که در شکل طبیعی فاکتورهایی چون حرارت ، رطوبت ، خشکسالی ، پارازیت ها و … در طبیعت از افزایش بیش از حد آفات جلوگیری می کند ، ولی در روش مصنوعی که توسط انسان صورت می گیرد از طرق مختلف و به منظور کاهش جمعیت آفات استفاده می گردد از قبیل:

1. 1. مبارزه مکانیکی

1. 1. مبارزه فیزیکی

1. 1. مبارزه زراعی

1. 1. مبارزه بیولوژیکی

1. 1. مبارزه روانی با بهره گرفتن از دور کننده ها و جلب کننده ها

1. 1. مبارزه ژنتیکی

1. 1. مبارزه شیمیایی

1. 1. مبارزه تلفیقی

مبارزه مکانیکی