۰٫۰۰

۰٫۰۰

۰٫۰۰

۰٫۰۰

۰٫۰۰

۰٫۰۰

تعداد مشاهدات

۸۵۶

در نهایت، در آزمون جارک- برا، سطح خطای محاسبه شده کوچکتر از ۰٫۰۵ است، نشان دهنده توزیع غیر نرمال برای متغیرهای تحقیق می باشد. ما با بهره گرفتن از روش تبدیل جانسون سعی در نرمالسازی متغیرهای وابسته نمودیم که تنها متغیر وابسته GOI با بهره گرفتن از این روش نرمال شد. نتایج نرمالسازی این متغیر در جدول ۴-۲ ارائه شده است:

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

جدول ۴-۱-۲٫ نتایج حاصل از آزمون جارک برا

عنوان متغیر

علامت اختصاری

آماره

سطح معناداری

بازده ناخالص دارایی های غیرمالی

GOI

۱٫۴۵

۰٫۴۸

به طور کلی، با توجه به زیاد بودن تعداد نمونه و استناد به قضیه حد مرکزی، عدم نرمال بودن متغیرها توجیه می گردد.
۴-۳٫ نتایج آزمون های اولیه
در این بخش رابطه بین متغیرهای چرخه تبدیل وجه نقد، دوره پرداخت بدهی، دوره وصول مطالبات و دوره گردش موجودی کالا با سودآوری شرکت را با بهره گرفتن از داده های ترکیبی برای ۱۰۷ شرکت طی دوره ۱۳۸۵-۱۳۹۲ مورد آزمون قرار می دهیم. برای این منظور ابتدا خواص آماری داده های ترکیبی را به لحاظ مانایی یا وجود ریشه واحد مورد بررسی قرار داده، سپس رابطه بلندمدت میان متغیرها را مبتنی بر رویکرد هم انباشتگی تابلویی آزمون می کنیم. در پایان نیز عدم هم خطی میان متغیرهای مستقل را مورد بررسی قرار می دهیم.
۴-۳-۱٫ آزمون ریشه واحد
داده های مورد استفاده در مطالعات اقتصاد سنجی را می توان به سه دسته داده های سری زمانی، مقطعی، پانلی تقسیم بندی کرد. به استثنای داده های مقطعی، در بقیه داده ها باید آزمون ریشه واحد صورت گیرد(صمدی،۱۳۸۸، ۲۵).
روش­های سنتی اقتصادسنجی در برآورد ضرایب یک الگو، مبتنی بر پایا^[۴۵] (مانا) بودن سری­های زمانی می­باشند. متغیر سری­زمانی وقتی مانا است که میانگین، واریانس، کواریانس و در نتیجه ضریب همبستگی آن در طول زمان ثابت باشد و مهم نباشد که در چه مقطعی از زمان، این شاخص ­ها را محاسبه کنیم. امّا از طرفی، «بررسی­هایی که از سال­های ۱۹۹۰ به بعد انجام شده، نشان داده است که بسیاری از متغیرهای سری­زمانی در اقتصاد مانا نیستند»(هژبر کیانی، ۱۳۷۶، ۵۲). به عبارتی دیگر، میانگین و واریانس این سری­ها در طول زمان متغیر بوده و کواریانس آن­ها در ازای وقفه­های مشخص، ثابت نیست که از این خصوصیات به عنوان نامانا^[۴۶] بودن سری­های زمانی یاد می­ شود. اگر سری­های زمانی مورد استفاده در برآورد ضرایب الگو نامانا باشند، برآورد الگو با چنین متغیرهایی ممکن است به رگرسیون کاذب^[۴۷] منجر شود؛ بدین معنی که ممکن است ضریب تعیین به دست آمده از الگوی برآوردی بسیار بالا بوده، ولی هیچ رابطۀ معنی­داری بین متغیرهای الگو وجود نداشته باشد. عدم توجه به چنین نکته­ای، موجب گمراهی محقق و استنباط­های غلط در مورد ارتباط بین متغیر­ها خواهد شد. از این رو قبل از استفاده از این متغیرها لازم است نسبت به مانایی یا عدم مانایی آنها اطمینان حاصل کرد.(نوفرستی ،۱۳۷۸، ص۸۶)
همانطور که اشاره شد یکی از راه های اجتناب از رگرسیون کاذب ،اطمینان از ایستایی داده ها است از اینرو قبل از تخمین مدل ، خواص آماری داده ­های پانل، به لحاظ مانایی یا وجود ریشه واحد مورد بررسی قرار می­گیرند. برای این منظور ما از هر چهار آزمون ریشه واحد استفاده کرده ایم. در همه این آزمون ها، فرضیه صفر نشان دهنده وجود یک ریشه واحد می باشد. نتایج حاصل از آزمون ریشه واحد برای متغیرهای مدل (به جزء متغیرهای مجازی) در جدول ۴-۲ ارائه شده است. همانطور که مشاهده می شود، تمامی متغیرها در سطح مانا بودند؛ متغیرهای AR و DEBT نیز در ۳ آزمون از ۴ آزمون مانا بودند که آنها را هم مانا در سطح محسوب نمودیم. اما گردش موجودی کالا(INV) و اندازه (SALES) مانا نبودند که با یکبار تفاضل گیری مانا شدند.

جدول ۴-۲٫ نتایج آزمون ریشه واحد

متغیر

نام آزمون

آماره آزمون

P-Value

نتیجه آزمون

تماشا کن هر لحظه در بیم و امید چگونگی تصمیم‌گیری آن‌هاست و نمی‌تواند بگوید که این اشخاص در پاسخ دادن به یک محرک معین به‌طور دقیق چه واکنشی از خود بروز خواهند داد چراکه تصمیم‌گیری و واکنش ایشان نسبت به محرکات خارجی تابع یک سلسله فعل و انفعالات متقابل عوامل گوناگون است و تنها به ازای در نظر گرفتن یک یا دو عامل ساده صورت نمی‌گیرد. یعنی در ارتباط با هر محرکی، مجموعه‌ای از عوامل، به‌صورتی آگاهانه و یا ناآگاهانه، همزمان بر فرایند تصمیم‌گیری آن‌ها اثر می‌گذارد تا در نهایت موافق با برآیند کلی این فعل و انفعال‌ها مسیری فرارویشان قرار دهد و ایشان را ناگزیر از اتخاذ روش معینی کند. نویسنده نمی‌تواند بر میل خود تغییری در رفتار ایشان بدهد و موافق با خواست خود به کاری وادارشان سازد. این اشخاص پس از آفرینش موجودیتی حقیقی پیدا می‌کنند و بر بنیاد اراده خود و در دایره تأثیر روابط متقابل با سایر اشخاص بازی و متقاضیان موجود، به عمل می‌پردازند و چه‌بسا موجب تغییرات اساسی در طرح و توطئه نمایشنامه نیز بشوند (مکی، ۱۳۸۵: ۶۹).
ب) اشخاص بازی ساده
براساس منطقی سطحی و با خصوصیاتی کلیشه‌ای خلق می‌شوند و از کیفیات شخصیت پیچیده بدورند. رفتار و کردارشان کاملاً قابل پیش‌بینی و از پیش معین شده است. مخاطب می‌داند هر لحظه به ازای یک محرک معین چه عملی از آن‌ها سر خواهد زد. او به مدد کلیشه‌‌های قبلی و منطق سطحی ماهیت ثابت و ساختمان وجودی تغییرناپذیر این اشخاص را، به‌منظور غیر قابل پیش‌بینی کردن واکنش‌های آن‌ها بخواهد تغییری در اعمالشان ایجاد کند که با پیش‌بینی تماشا کن مطابقت نکند مجبور است از ایشان بخواهد که همان منطق ساده و سطحی خود را نیز کنار گذارند و مرتکب اعمال نامربوط و غیرعقلانی شوند. چنین ترفندی نه تنها موجب جذابیت اثر و شخصیت نخواهد شد؛ بلکه موجبات سستی و بی‌اعتباری هرچه بیشتر آن‌را نیز فراهم می‌آورد (مکیف، ۱۳۸۵: ۷۰).
۱ـ۱۱ـ۲ـ ترسیم سیمای اشخاص بازی
اساس و پایه و مبنای داستان شخص بازی است. نویسنده برای ترسیم سیمای اشخاص بازی می‌تواند به چهار روش عمل کند:

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱ـ توصیف ظاهر اشخاص
۲ـ توصیف طبع و رفتار و حرکات اشخاص در داستان
۳ـ توصیف اعتبار و آبروی اشخاص (مکی، ۱۳۸۵: ۷۱).
۴ـ ارائه درون شخصیت بی‌تعبیر و تفسیر (میرصادقی، ۱۳۷۶: ۹۱).
۱ـ توصیف ظاهر اشخاص:
اگرچه اهمیت اشخاص در ارتباط با رفتار و منش ایشان است و خصوصیات ظاهری آن‌ها در مقایسه با این جنبه از وجودشان از اهمیت کمتری برخوردار است: مع‌هذا، به‌منظور آشنایی عمیق با اشخاص بازی، رسوخ در ذهن آن‌ها و سر درآوردن از پیچیدگی‌‌های روانی‌شان، ناگریز ابتدا باید به نمای ظاهری آن‌ها پرداخت. در واقع گذر از این پوسته خارجی است که تماشا کن را به درون عواطف ایشان رهنمون می‌کند (مکی، ۱۳۸۵: ۷۲).
۲ـ توصیف طبع و رفتار و حرکات اشخاص:
الف‌ـ توصیف طبع و رفتار: با توصیف طبع و خوی شخص، نویسنده مشخص می‌کند که او چگونه آدمی است. ذاتاً قانع و خرسند است یا ناراضی. محجوب و فروتن است یا لاف‌زن و گزافه‌گو (مکی، ۱۳۸۵: ۷۷). همچنین است توصیف نحوه رفتار اشخاص و نشست و برخاست ایشان با دیگران. رفتار اشخاص دریچه‌ای است برای ورود به اعماق روح ایشان. هیچ رفتاری بی‌جهت از کسی سر نمی‌زند و در واقع بروز هر نوع رفتاری درپی رفع یک نوع ناراحتی از عامل آن رفتار است. پس با مورد بررسی قراردادن نوع رفتار اشخاص بازی می‌توان بر انگیزه آن و از آن‌جا به مسائل پیچیده و نهفته در عمق ضمیر ایشان پی‌برد. نوع رفتار اشخاص عمدتاً ناشی از جهان‌بینی ایشان است (مکی، ۱۳۸۵: ۷۴).
ب‌ـ حرکات: اشخاص به اقتضای شخصیتی‌شان حرکات مخصوص به خود خواهند داشت. موقر و آرام، زمخت و ناهماهنگ، چابک و با روح مطمئن به خود، خجول یا بزدل و. . . (مکی، ۱۳۸۵: ۷۵).
۳ـ توصیف اعتبار و آبروی اشخاص:
مقام و منزلتی که یک شخص در نزد سایر اشخاص دارد و این‌که دیگران درباره او چه می‌گویند انطباق تصورات دیگران با واقعیت وجود او و یا تضاد این‌دو با هم (مکی، ۱۳۸۵: ۷۶).
۴ـ ارائه درون شخصیت بی‌تعبیر و تفسیر:
با نمایش عمل‌ها و کشمکش‌های ذهنی و عواطف درونی شخصیت، خواننده غیرمستقیم شخصیت او را می‌شناسد. این روش، رمان‌های «جریان سیال ذهن» را به‌وجود آورده است که عمل داستانی در درون شخصیت‌ها رخ می‌دهد و خواننده غیرمستقیم در جریان شعور آگاهانه و ناآگاهانه شخصیت‌های داستان قرار می‌گیرد (میرصادقی، ۱۳۷۶: ۹۲).
۱ـ۱۱ـ۳ـ شخص بازی محوری^[۴۷] و شخص بازی مخالف^[۴۸]
الف‌ـ شخص بازی محوری: کسی است که محیط را آشفته می‌کند، روند عادی زندگی را به هم می‌ریزد بحران را دامن می‌زند و کشمکش را به‌وجود می‌آورد. بدون او همه چیز در جای خود قرار دارد. همه کس نقش و موقعیت خود را قبول کرده است و زندگی، خوب یا بد، به هر حال، در روال خود و بدون حادثه جریان دارد و همه به آن تن در داده‌اند او از قبول آن‌چه هست سرباز می‌زند و به مبارزه با وضع موجود قیام می‌کند همین نقش مبارزه‌طلبی است که به او شخص بازی‌محوری می‌دهد. خوبی یا بدی صفات او، داشتن حقانیت در اقدام به این مبارزه و یا ناحق بودن در خواسته‌اش ابداً در کسب چنین عنوانی دخالت ندارد و وابسته به امری دیگر است. اشخاص در تراژدی‌های بزرگ، به اعتبار زمینه‌‌های فرهنگی و نظام ارزش‌های موجود در جامعه خود، متشکل از مجموعه‌ای صفات گوناگون هستند که عده‌ای به اعتباری مطلوب و گروهی از دیدگاه دیگر نامطلوب محسوب می‌شوند. شخص بازی‌محوری شخصی است. شریف اما از هر خطایی پاک و مبرا نیست (مکی، ۱۳۸۵: ۷۹). او کشمکش را بنیان می‌گذارد و به بحران دامن می‌زند.
ب‌ـ شخص بازی مخالف: نیرویی است که همچون سدی محکم در مقابل اعمال خواست شخص بازی محوری قد برافراشته است و کوشش‌های او را جهت میل به هدف خنثی می‌کند. می‌توان گفت که شخص بازی مخالف آن‌چنان نیرویی است که کوشش‌های شخص بازی محوری برای درهم شکستن مقاومت صورت می‌گیرد. او خواستار شرایط موجود است و یا خود همان شرایط موجود است. مبارزه را او شروع نمی‌کند. او تنها به دفاع از وضع موجود می‌پردازد. او مدافع است و در آغاز تنها ضربات شخص بازی محوری را دفع می‌کند و در ادامه کشمکش‌‌های خود نیز ضرباتی بر شخص بازی محوری وارد می‌آورد.
او باید دارای نیروی تقریباً همسنگ و برابر با نیروی شخص بازی محوری باشد تا مبارزه و کشمکش آن‌دو جالب و پرکشش باشد. اگر یکی از آن‌دو پرنیرو و دیگری ضعیف باشد یا اساساً مبارزه‌ای درنمی‌گیرد یا اگر مبارزه‌ای هم واقع شود چون نتیجه‌اش مشخص است، جذابیتی ندارد (مکی، ۱۳۸۵: ۸۲).
۱ـ۱۱ـ۴ـ اشخاص بازی اصلی (درجه یک)، درجه دو
اشخاص بازی را به ترتیب و درجه اهمیت به دو دسته درجه یک و درجه دو می‌توان تقسیم کرد:
الف‌ـ اشخاص بازی اصلی (درجه یک): مهمترین وظیفه را در نمایش برعهده دارند. آن‌ها عمیقاً با وقایع درگیر می‌شوند و نتیجه بر آن‌ها شدیداً می‌گذارد و موقعیت‌هایشان را عوض می‌کند، بهتر یا بدتر مهم نیست، اصل آن است که در پایان نمایش آن کسی نیستند که در ابتدا بوده‌اند. نمو کرده و متحول می‌شوند و داستان چیزی نیست جز شرح وظایفی که بر ایشان می‌رود. از طریق بذل توجه به سرنوشت ایشان است که خواننده با وقایع داستان درگیر می‌شود (مکی، ۱۳۸۵: ۹۳).
ب‌ـ اشخاص بازی درجه دو: این اشخاص در پیشرفت وقایع از اهمیت چندانی برخوردار نیستند و به‌جهت آن‌که وجود عینی و ویژگی‌های شخصی ایشان تأثیری در روند کلی داستان ندارند، آشنایی مخاطب با آن‌ها و توجهی که به ایشان مبذول می‌دارد کم و ناچیز است. وجود آن‌ها هنگامی محسوس می‌شود که در ارتباط با اشخاص بازی اصلی قرار گیرند (مکی، ۱۳۸۵: ۹۶) .
۱ـ۱۱ـ۵ـ شخصیت پویا و ایستا
الف‌ـ شخصیت پویا: شخصیتی است که یک ریز و مدام در داستان، دستخوش تغییر و تحول باشد و جنبه‌ای از شخصیت او عقاید و جهان‌بینی او یا خصلت و خصوصیات شخصیتی او دگرگون شود. این دگرگونی ممکن است عمیق باشد یا سطحی، پردامنه باشد یا محدود. ممکن است در جهت سازندگی شخصیت‌ها عمل کند یا در ویرانگری آن‌ها؛ یعنی در جهت متعالی کردن او پیش برود یا در زمینه تباهی او، این تغییر اساسی و مهم است (میرصادقی، ۱۳۷۶: ۹۴).
انسان موجودی پویاست، حوادث بر او اثر می‌گذارد و او نیز بر حوادث اثر می‌گذارد و تحول می‌یابد و وقایع و تغییرات اجتماعی، در خصوصیت‌های روانی و اخلاقی او تأثیر می‌کند و او را تغییر می‌دهد (میرصادقی، ۱۳۷۶: ۹۵).
۱ـ۱۱ـ۶ـ توصیف اشخاص از سه بعد جسمی، اجتماعی و روانی
اشخاص باید به‌درستی و به مخاطب نشان داده شوند. جهت نیل به این منظور باید به هر سه بعد شخصیت اشخاص بازی پرداخته شود. از آن‌جا که هر فردی شامل سه جنبه روانی، اجتماعی و جسمانی می‌باشد و این عوامل بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند اشخاص باید در این ابعاد توصیف شوند تا موجودیتی ملموس و باورکردنی بیابند. اینک به تفصیل این سه بعد می‌پردازیم و نکاتی را که هر بعد شامل است، برمی‌شماریم و در ادامه تأثیراتی را که بر ابعاد دیگر می‌بخشند، از نظر می‌گذرانیم.
الف) بعد جسمانی: ضرورت توجه به این بعد از جهت تأثیری است که مستقیم و غیرمستقیم در رفتار و کردار آدمی و جنبه‌‌های روانی او دارد. یک فرد معیوب و انسان سالم، دیدی یکسان به زندگی ندارند. یک فرد زیبا و خوش‌رو رفتاری متفاوت با یک فرد آبله‌رو و معیوب بروز می‌دهد، در واقع عکس‌العمل‌هایی که افراد متفاوت با عوامل جسمی مختلف نشان می‌دهند متفاوت است پس نویسنده باید اشخاص را از نظر خصوصیاتی بدنی تا جای ممکن تشریح کند.
ب) بعد اجتماعی: پایگاه اجتماعی اشخاص بازی آن‌قدر اهمیت دارد که می‌توان طراح واقعی نقش هر فرد را در اجتماع دانست (اگری، ۱۳۸۲: ۱۳۵).
آدمی خود را از دریچه چشم دیگران می‌بیند و برای خود همان منزلتی را قائل می‌شود که در اجتماع برای او تعیین شده است. این اجتماع است که به‌طور مثال مشخص می‌کند قامت بلند زیباتر است یا شکم برآمده؟ اجتماع معیارهایی برای سنجش امور ارائه می‌دهد و براساس معیار‌های خود پایانی خاص به افراد می‌بخشد (مکی، ۱۳۸۵: ۹۹).
این‌که کسی در چه محلی متولد شده باشد و در چه محیطی پرورش یافته و به بلوغ رسیده باشد، عوامل اجتماعی شخص بازی را شامل می‌شود به‌علاوه این‌که پدر و مادر او که بودند و آنان در چه موقعیت اجتماعی قرار داشته‌اند و چگونه فرزندان خود را بزرگ کرده‌اند و حتی این‌که آن فرد چه لباسی را بیشتر دوست دارد، چه کتاب‌هایی می‌خواند، این‌که آیا متمول است یا فقیر؟ کارفرماست یا کاسب و به‌طورکلی در چه طبقه‌ای قرار دارد، شغل او چیست؟ نژاد و ملیت او چیست؟ مذهب و عقاید سیاسی او چیست؟ همه این عوامل در بعد اجتماعی تقسیم‌بندی می‌شود.
این‌که او از موفقیت خود راضی است یا خیر و اگر خیر چه پایگاهی را دوست دارد، در همین مقوله جای می‌گیرد. به‌علاوه دوستان شخص بازی نیز می‌توانند نمایش‌گر موقعیت اجتماعی او باشند (اگری، ۱۳۸۲: ۱۳۷).
ج) بعد روانی: قوی‌ترین محرک فرد برای اقدام به عمل همین مورد است. این عوامل نتیجه تأثیر متقابل خصوصیات جسمانی و پایگاه اجتماعی بر یکدیگر است. عکس‌العمل اجتماع و ویژگی‌‌های فردی شخص، نقش تعیین کننده در عامل روانی دارد. در اثر این عامل است که آدمی به فضیلتی دست می‌یابد. هر عملی که از فرد سرمی‌زند علل و انگیزه‌هایی دارد، تمام عقاید مربوط به اخلاق و روابط غریزی، اهداف شخصی شکست‌ها، خلق و خوی، بیماری‌‌های روحی نظیر وسواس، خرافی بودن، ترسو بودن، خصوصیات فردی و استعدادها و حتی قوه تصور و خیال جزء عوامل روانی است (اگری، ۱۳۸۲: ۱۴۷).
توصیف رفتار شخص بازی و حرکات او وسیله‌ای برای شناخت روان خود اوست (مکی، ۱۳۸۵: ۷۵).
۱ـ۱۲ـ اندیشه و گفتار
ارسطو در فن شعر خود می‌گوید: «آن‌چه مربوط است به اندیشه جای بحثی آن در رسالاتی است که اختصاص به فن خطابه دارند، زیرا این مطلب بیشتر با موضوع آن تحقیقات مناسبت دارد. تمام اموری که بیان آن‌ها محتاج به گفتار است، تعلق به اندیشه دارد و اقسام این امور عبارتند از اثبات امری، رد کردن امری، برانگیختن بعضی احوال و انفعالات مثل شفقت و خشم و امثال آن و همچنین امری فرد را بزرگ جلوه دادن و امری بزرگ را فرد جلوه دادن» (ارسطو، ۱۳۶۹: ۱۴۸).
زبان^[۴۹] تنها وسیله‌ای است که نویسنده در اختیار دارد، در واقع زبان مهمترین وسیله بیانی است که نمایشنامه‌نویس برای انتقال محتوا و شکل اثر در اختیار دارد و مهارت او در به‌کار بردن آن سبب می‌شود تا اثری نمایشی قوت و قوام یابد یا با رخساری پریده رنگ عرضه گردد.
زبان در نمایش وظایف گوناگونی دارد: نخست آن‌که اطلاعاتی راجع به مضمون را در اختیار خواننده یا تماشاگر می‌گذارد و سپس خصوصیات قهرمان نمایش را نمایش می‌دهد. زبان تناقضات و پیچیدگی‌ها را پیش کشیده و تماشاگر را برای حوادث بعدی آماده می‌کند و آگاه ساختن او از رویداد‌های آینده، حالت انتظار و تعلیق را در او به‌وجود می‌آورد. زبان می‌تواند معلوم کند که نمایش، تراژیک یا مضحک است و در همین رابطه است که انتخاب کلمات، نوع گفتگو، طول صحبت، استعمال عبارات و جملات و به‌طورکلی، روح زبان از اهمیت فوق‌العاده‌ای در نمایش برخوردار می‌گردد. زبان، همچنین میزان سرعت و وزن و ریتم نمایش را نیز تعیین می‌کند و همین ریتم نمایش است که تماشاگر را به‌طور ناخودآگاه در دقت و انتظار نگه می‌دارد (ملک‌پور، ۱۳۶۵: ۶۹).
ارسطو اول بار زمانی که در باب ششم از رساله بوطیقا، تراژدی را تعریف کرده، مسأله زبان را نیز مطرح نموده است: تراژدی تقلیدی است از کرداری جدی، به زبانی آراسته به انواع زیورها. سپس وی به‌دنبال این تعریف اضافه کرد که بعضی از اجزاء آن زورها به‌وسیله «توازن»^[۵۰] و برخی دیگر به‌وسیله «آواز»^[۵۱] ساخته می‌شود.
ارسطو می‌گوید: «مراد از گفتار، بیان مفاهیم از طریق الفاظ است که ماهیت آن، هم در نظم است و هم در نثر». پس می‌توان استنباط کرد که ارسطو اشاره به استعمال دو عنصر «نظم و نثر» در زبان نمایش‌ها داشته است.
ارسطو قسمت مهمی از باب بیست و دوم از رساله خود را اختصاص به مسأله گفتار داده است و ضمن برشمردن اوصاف یک زبان پسندیده، انتقادات خود را نیز در این مورد برمی‌شمارد: «کمال سبک نگارش، روشن بودن است، بدون آن‌که پست باشد. از سوی دیگر آوردن الفاظ غیر متداول کلام را رفیع و از ابتذال دور می‌کند. از الفاظ غیر متداول، مقصود واژه‌‌های عجیب، مجازات، هر چیز دراز شده و خلاصه جمیع چیزهایی است که از اصطلاحات عامه به دور باشد» (ملک‌پور، ۱۳۶۵: ۷۰).
از مباحثات ارسطو راجع به نمایش می‌توان چنین استنباط کرد که در زبان تراژدی، این موارد را باید رعایت کرد:
۱ـ زبان باید آراسته باشد، اما نه آن‌قدری که خصایل اشخاص و مضمون نمایش را تحت‌الشعاع خود قرار دهد.
۲ـ در زبان نمایش می‌توان نظم و نثر، هردو را به‌کار گرفت.
۳ـ طبیعی یعنی روشن و واضح باشد، مبتذل نباشد.
۴ـ شاعرانه باشد، اما مطنطن و اغراق‌آمیز نباشد.
جرالدی چینتو معتقد است که گفتار اشخاص در تراژدی باید عالی و شاهانه باشد (ملک‌پور، ۱۳۶۵: ۷۱). شکسپیر معتقد است که زبان در تراژدی نباید «متصنع» و «متکلف» باشد؛ بلکه باید «سبک انشای آن روان و شیرین» بوده و «حقایق را برای خاطر زیبایی نمایش نپیچانده و کج و معجوج نکرد» (ملک‌پور، ۱۳۶۵: ۷۲).
در کل می‌توان گفت، گفت‌و‌گو از مهمترین عناصر داستان است که به‌وسیله آن ارتباط گوینده و شنونده و شخصیت‌ها و دیگر عناصر داستان برقرار می‌شود.
«باختین» (Bakhtin) نظریه‌پرداز روسی، «ارتباط و عمل کلامی را بنیادی‌ترین خصیصه زبان به‌شمار می‌آورد و گفت‌و‌گو را در مفهوم غیر گسترده آن فقط یکی از اشکال ارتباط زبان هرچند مهمترین شکل آن می‌داند» (تودوروف، ۱۳۷۷: ۹۲). اما گفتگو در معنی گسترده آن، «نه فقط ارتباط کلامی مستقیم و شفاهی بین دو شخص، بلکه هرگونه ارتباط زبانی به هر شکل ممکن را دربر می‌گیرد، می‌توان گفت تمامی ارتباط و فعل و انفعال زبانی به‌صورت تبادل گفتار، یعنی به‌صورت گفت‌و‌گو انجام می‌پذیرد» (تودوروف، ۱۳۷۷: ۹۲).

درقتل و سرقت موضوع وجود فیزیکی دارد.
استفاده از سیستم تلفن به طور غیر قانونی. این جریان وجود خارجی ندارد ولی چون در عرف این جریان دارای ارزش مالی است، میتواند موضوع سرقت قرار گیرد.
م ۶۶۰قانون مجازات: هرکس بدون پرداخت حق انشعاب واخذ انشعاب آب و برق وگاز وتلفن مبادرت به استفادهی غیر مجاز از آب و برق وگاز وتلفن نماید……..^[۷۳]
با توجه به ماده ۶۸۷ قانون مجازات ۹۲، موضوع جرم به صورت تمثیلی ذکر شده و حصری نمیباشد و عموم وسایل مورد استفاده عمومی در زمره مصادیق موضوع جرم به حساب میآید. صرف ارتکاب جرم توسط فرد از یک شرکت دولتی یا غیردولتی یا نهادها و سازمانهای دولتی یا بخش خصوصی مشمول مقرّرات این ماده نمیباشد بلکه مال موضوع جرم باید از وسائل و متعلقات مربوط به تأسیسات مورد استفاده عمومی باشد.
ج- نتیجه
در جرائم اصل بر مطلق بودن است و نتیجه شرط نیست. در جرائم"مقید به نتیجه” نتیجه اثری است که بر عمل مرتکب بار میشود. وقتی در جرمی نتیجه شرط است، آن جرم بدون نتیجه قابل تحقق نیست. جرایم مقید به نتیجه جرائمی هستند که نتیجه با عمل قابل تفکیک نیست، یعنی به مجرد اینکه عمل ارتکابی انجام شود، نتیجه جزء ذات آن عمل است. برخی مصادیق رفتار مجرمانه در مورد این موضوع، مقید به نتیجه اند از جمله: تخریب، سرقت و اخلال در وسایل عمومی ولی تجاوز، تصرف، استفاده و دخالت غیر مجاز در ردیف جرایم مطلق خواهند بود.
د- شخصیت مرتکب:
علی الاصول جرم قائم به شخصیت مرتکب نیست چرا که:
متن ماده ۲ قانون مجازات اسلامی صحبتی از شخصیت نکرده است. “هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل که در قانون برای آن مجازات تعیین شده است، جرم محسوب میشود.”

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

درمواد قانونی: اصطلاح “هرکس” را به کار برده است.
درمواد قانونی حتی اگر به ” هرکس” هم اشاره نکرده و ساکت باشد، سکوت به معنای آن است که شخصیت مرتکب مورد نظر نیست.
از جمله ماده ۵۲۳: جعل وتزویر….
اصل و قاعده این است که شخصیت مرتکب نقشی در وقوع جرم ندارد. پس هرگونه تخصیصی بر این اصل نیاز به نص دارد. در مواردی که قانون به شخصیت مرتکب در ماده ای اشاره کند، شخصیت مرتکب یا سبب تشدید مجازات یا جزء تشکیل دهنده جرم است. به طور مثال مواد ۶۵۹ و ۶۶۰ قانون مجازات اسلامی برای افراد عادی، کیفر حداقل تا حداکثری تعیین نموده، در حالیکه برای ماموران و کارکنان سازمانهای مربوطه حداکثر مجازات مقرر کرده است.
بند ۳: عنصر معنوی
جای این بحث است که بدانیم آیا هر عمل که بدین شکل تحقق یابد، مستوجب مجازات است یا آن که باید در جست و جوی قصد و نیت مرتکب برآمد؟
بدیهی است که قانون گذار صرفاً به تحقق خارجی بزه توجه ندارند، بلکه در هر شرایطی یکی از اصولی ترین ارکان وجود بزه را، وجود عنصر « قصد و نیت » یا « عنصر معنوی » می داند. به طور کلی برای آنکه عنصر روانی تحقق پیدا کند، وجود دو عامل ضرورت دارد: یکی اراده ارتکاب و دیگری قصد مجرمانه (یا خطای جزائی).
الف- اراده
اراده در لغت عبارت است از خواستن، طلب کردن، قصد و آهنگ و عزم.^[۷۴] اراده ارتکاب جرم عبارت است از خواستن انجام عمل مجرمانه.^[۷۵] بنابراین اگر شخصی بداند که مالی متعلق به غیر است، ولی آن را بردارد، مرتکب جرم شده است.
باید توجه داشت که در کلیه جرایم اعم از عمدی و غیر عمدی، اراده ارتکاب جرم وجود دارد و قانون‌گذار فقط انجام عمل ارادی را مجازات می‌کند. پس اگر شخصی، دیگری را به شدت به طرف جلو براند و در نتیجه این عمل تاسیسات مورد استفاده عمومی تخریب شود، این عمل که علی الاصول جرم است، بدون اراده صورت گرفته، در نتیجه جرم شناخته نمیشود و مسئولیتی برای شخص دوم به وجود نمیآورد. ارتکاب عمل نیز، به خودی خود دلیل وجود عنصر معنوی یا روانی نیست و باید تقصیر مرتکب در انجام عمل احراز شود. آنچه تقصیر در معنای عام نامیده می‌شود یا بر پایه عمد است یا مبتنی بر خطاست.
ب- عمد
عمد در لغت به معنای به قصد، کاری را انجام دادن آمده است.^[۷۶] برای تحقق عنصر روانی در جرایم عمدی باید قصد مجرمانه وجود داشته باشد. فرض کنید شخصی برای تعمیر لولههای آب خود عملیاتی را انجام دهد ولی ناخواسته در عملکرد کنتور آب اختلال ایجاد نماید، در این شرایط عمل شخص به علت فقدان عنصر روانی جرم نیست و مجازات نمیشود.^[۷۷]قصد مجرمانه در قانون تعریف نشده است، بلکه قانون‌گذار غالبا با بهره گرفتن از عناوین گوناگونی در عبارات قانونی آن را مشخص و بیان کرده است. ^[۷۸] برخی از این عناوین عبارتند از: به قصد کشتن، به قصد سرقت، به قصد سوء خیانت، به قصد استفاده نا مشروع، به قصد کمک به دشمن، به قصد برهم زدن امنیت، به قصد اضرار به غیر، به قصد متهم کردن غیر و به قصد اخفاء، با نیت فساد عالما و عامدا، با علم و اطلاع و… .
در تعریف باید گفت عمد عبارت است از هدایت اراده انسان به سوی منظوری که قانون گذار انجام یا عدم انجام آن را منع یا امر نموده است.^[۷۹] با توجه به تعریف ارائه شده، در عمد یا قصد مجرمانه سه عامل وجود دارد:
داشتن اراده که همان‌طور که بیان شد، عنصر مشترک جرایم عمد و غیر عمد است.
خواستن عمل (قصد فعل).
خواستن نتیجه مجرمانه حاصل از عمل (قصد نتیجه).^[۸۰]
بنابراین در جرایم عمدی فعل و نتیجه آن هردو مورد اراده و خواست عامل است. به عبارت دیگر هرگاه مجرم نتیجهی عملی را که به او نسبت داده شده، قبلا در نظر گرفته و با توجه به نتیجه مجرمانه، عمل را انجام داده باشد، در واقع مرتکب جرم عمدی شده است.
عده ای عاملی چهارمی را نیز در تحقق قصد مجرمانه شرط دانسته اند که آن عامل آگاهی می‌باشد. منظور ازآگاهی، معرفت فاعل هم به کیفیت فعل مجرمانه و هم به نامشروع بودن آن است. به عبارت دیگر فرض را باید بر این گذاشت که فاعل توان درک درست عمل مجرمانه را داشته و خواسته است دقیقا عملی مرتکب شود که قانون‌گذار به حرمت آن حکم داده است. در یک کلام فاعل، نه به موضوع جهل داشته است و نه به حکم قانونی آن.^[۸۱] البته باید توجه داشت که آگاهی همگان از احکام و قوانین در اغلب نظامهای کیفری اماره‌ای مطلق و غیرقابل رد بود، یعنی فرض بر این است که عموم شهروندان از قوانین اطلاع دارند و کسی نمی‌تواند ادعای خلاف آن را کند، مگر به صورت استثناء. در حالی که قانون مجازات جدید، با توسعه قلمرو پذیرش قاعده درء و یا با به رسمیت شناختن ضرورت فقدان شبهه در تحمیل مسئولیت کیفری به فرد، این فرض قانونی به شدت تخصیص خورده است و به صورت یک اماره و فرض قانونی به حساب می آید.
ماده ۱۱۹ این قانون بیان می‌کند که هرگاه وقوع جرم یا برخی از شرایط آن یا هریک از شرایط مسئولیت کیفری، مورد شبهه یا تردید قرار گیرد و دلیلی بر نفی آن یافت نشود، حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نخواهد شد. هم چنین ماده ۱۲۰ این قانون نیز می‌گوید که در جرایم موجب حد به استثنای محاربه افساد فی‌الارض، سرقت و قذف، به صرف وجود شبهه یا تردید و بدون نیاز به تحصیل دلیل، حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نخواهد شد.
مثال دیگر تبصره یک ماده ۲۹۰ قانون جدید است که به موجب آن اگر قاتل مدعی عدم آگاهی نسبت به نوعاً کشنده بودن کار خود باشد باید این ادعا را اثبات کند. در حالیکه این قید با اطلاق و عموم ماده ۱۲۰ منافات دارد. باید خاطر نشان کرد که این موارد چهره ی رحمانی و عدالت گستر قانون ما را پر رنگ تر می نماید. حال میتوان سوءنیتهای مرتکب را تقسیم بندی کرد:
فقدان قصد اضرار به منابع آبی
تجاوز به منابع آبی بدون قصد اخلال و مقابله
تجاوز به منابع آبی به منظور اخلال، مقابله و محاربه با نظام
فقدان قصد اضرار به منابع آبی
در شرایطی که شخص بدون سوء نیت و بر اثر شرایطی که از حیطهی اختیار او خارج باشد به منابع آبی ضرری وارد سازد، شخص مذکور فاقد مسئولیت کیفری تلقی می شود و در این مواقع شخص اخیر صرفاً بر اساس قواعد ناشی از مسئولیت مندرج در قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی، مسئول جبران خساراتی است که براثر فعل او بر منابع آبی وارد آمده است.
در صورت اخیر تعقیب و مجازات با احراز عدم سوء نیت متوقف شده و دستگاه های مجری و متکفل حفاظت از آبها باید براساس موازین حقوقی به پیگیری مدنی امر خسارت بپردازند. از مصادیق بارز چنین حالتی بهره برداری مازاد بر اجازه مندرج در پروانه مصرف معقول است که در منابع آبی زیرزمینی صورت می گیرد، چرا که مرتکب قصد اضرار نداشته و احتمالاً به علت وجود مشکلات عدم تسطیح اراضی به آب بیشتری احتیاج پیدا می کند.
تجاوز به منابع آبی بدون قصد اخلال و مقابله
اخلال در نظم و محاربه از جمله عبارات و مفاهیمی هستند که در قوانین جزایی برای آنها تعریف، آثار و موازینی ذکر شده است.
در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ آمده است:« هرکس که برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد، محارب و مفسد فی الارض می باشد. » ^[۸۲]در تبیین اخلال در نظم در قانون مجازات اسلامی نیز آمده است که «هرکس با هر مرامی، دسته، جمعیت یا شبه جمعیتی بیش از دو نفر در داخل یا خارج از کشور تحت هر اسم و یا عنوان تشکیل دهد یا اداره نماید که هدف آن برهم زدن امنیت کشور باشد و محارب شناخته نشود، به حبس از دو تا ده سال محکوم خواهد شد. » ^[۸۳]
حال هر گاه شخصی بدون آنکه قصد ایجاد رعب و وحشت یا ضربه زدن به نظام و امنیت کشور داشته باشد و صرفاً تخریب و تجاوز وی برای بهره گیری از منابع آبی به منظور شخصی باشد و آثار قواعد محاربه و اخلال را نداشته باشد، به مجازات آن محکوم نخواهد شد. لذا خصوصیات این تجاوز به این شرح است:
چون جرائم مذکور در عداد جرائم تخریب و تجاوز بدون قصد براندازی است، نتیجتاً مجازات این گونه جرائم بسته به اهمیت آن منبع آبی، در هر صورت کمتر از جرائم محاربه خواهد بود که با عنایت به قانون اصلاح قانون تشکیل محاکم عمومی و انقلاب سال ۱۳۸۱ این گونه جرائم در عداد صلاحیتهای دادگاههای عمومی خواهند بود.^[۸۴]با توجه به مقررات قانون توزیع عادلانه آب و حدود صلاحیت دادگاههای عمومی حقوقی و کیفری، در امور جزایی دادگاه جزایی و در امور مدنی حسب مورد دادگاههای حقوقی صالح خواهند بود.^[۸۵]
معذالک تا سال ۱۳۷۵ این جرائم با گذشت شاکی و اعاده وضع سابق موقوف می گردید، لکن در قوانین جزایی اخیر التصویب، جرائم فوق با توجه به ماده ۷۲۷ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات، غیر قابل گذشت اعلام شده که نشانگر اهمیت و اعتباری است که قانون گذار به این قبیل جرائم داده است.
تجاوز به منابع آبی به منظور اخلال، مقابله و محاربه با نظام
مراد قانون گذار از تصویب قوانین در قالب عبارات و عناوینی که به کار می برند، روشن می گردد. قانون گذار در شناسایی انواع جرائم از یکدیگر گاهی به وجود قصد خاص مرتکب توجه نموده و با عنایت به وضعیت مجرم در هنگام ارتکاب آن و نیز شرایط دیگر، شدت یا تخفیف مجازات را به تصویب می رساند.
در جرائم با قصد اخلال و براندازی، عنصر معنوی جرم که حکایت از مقابله و رو در رویی متهم با موازین حاکم بر اجتماع دارد، قصد ارتکاب جرم آن است که امنیت اجتماعی و آزادی مردم سلب گردد و دولت در ارائه خدمات عمومی ناتوان گشته و نیروی خصم بتواند با بهره گیری از این ناتوانی، ضربه خود را به حکومت وارد آورد. در مقابل چنین نیتی، حکومتها مجازات سخت و غیرقابل انعطافی را در پیش می گیرند و با شدت برخورد، قصد حذف متخلفین را دارند. غالب موارد ارتکاب با چنین انگیزههایی را در آشوبهای قبل از یک انقلاب یا شورش عمومی و نیز برقراری یک حکومت جدید می توان شاهد بود.
بدیهی است اخلال در منابع آبی، آلودگی آب شهرها و قطع شریانهای اصلی که مایه زندگی شهروندان است و طبیعی است وقتی که یک اجتماع از نظر مایحتاج اولیه همانند آب در مضیقه قرار گیرد، ناتوانی حکومت آشکار و باعث سقوط قوه حاکمه خواهد شد. لذا با این دیدگاه، مخالفین همیشه سعی در ضربه رساندن به اموال عمومی و از جمله منابع آبی هستند و دولتها نیز از دیر بارز در مقابل جرائمی که با این قصد به منصه ظهور می رسد، به شدت مقابله کرده اند.
در قانون مجازات اخلال کنندگان در تأسیسات آب، برق و گاز و مخابرات کشور آمده است:^[۸۶] "هر کس به منظور اخلال در نظم و امنیت عمومی در تأسیسات فنی آب، برق، گاز و مخابرات دولتی و وسایل و متعلقات آنها اعم از سد، کانال و انشعاب لوله کشی، مرتکب تخریب، ایجاد حریق یا از کارانداختن یا هر نوع خرابکاری شود، به حبس مجرد از سه تا ده سال محکوم و در صورتی که اقدامات مذکور منتهی به مرگ شخص یا اشخاص شود، مجازات مرتکب اعدام خواهد بود.” همچنین در قانون راجع به مجازات قطع و تخریب وسایل مخابرات و برق کشور آمده است :^[۸۷] « هرکس عمداً و به قصد اخلال یا خرابکاری عملی کند که موجب تعطیلی و از کار افتادن تمام یا قسمتی از وسایل واحدها و تأسیسات مذکور در ماده ۱ شود، بدون اینکه منتهی به انهدام تمام یا قسمتی از آنها گردد، به حبس جنایی درجه ۲ و از ۲ تا ۵ سال محکوم خواهد شد. »
لذا خصوصیات این تجاوز به این شرح است:

نوع مجازات جرائم براندازی و اخلال به مراتب شدیدتر است، زیرا اهمیت جرم اقتضای شدت عمل دولت را در پی دارد. غالب مجازاتها اعدام و حبسهای سنگین است.
اثبات سوء نیت و عمد در ارتکاب جرم به تحقق بزه به منظور براندازی، شورش و مقابله با حکومت و یا برهم زدن نظم و امنیت اجتماعی و سلب آسایش عمومی منوط شده است.
رسیدگی به جرائم مذکور در این فصل صرفاً با دادگاههای اختصاصی و مراجع خاص قضایی است، همچنانکه در نمونههایی از قوانین مشاهده می شود که دادگاه نظامی (در زمان رژیم گذشته) و در حال حاضر دادگاه انقلاب اسلامی را صالح به رسیدگی به این قبیل جرائم می داند. توجه به این مهم نیز در تسریع رسیدگی دادگاههای اختصاصی، شدت عمل، سرعت اجرا، عدم رعایت مقررات دادرسی جزای عمومی و نهایتاً نشان دادن توجه خاص قانون گذار به این قبیل جرائم است.^[۸۸]زیرا دولتها علاوه بر استحکام ریشه های حکومتی خود، به حفظ سرمایه های ملی و عمومی علاقمند هستند.

- همکاری

- انتخاب‌شده از میان تعداد زیادی تامین‌کننده
- سطح بالای اعتماد
-کوتاه مدت
-ریسک مشترک/پاداش

سازمان

- مبتنی بر تقسیم کار
-باساختارسلسله‌مراتبی

- متکی به کار تیمی
- با ساختار تخت

- چند مهارتی
- تفویض قدرت و اختیار

محصول

-انتخاب‌های محدود
-کیفیت نا منطبق

-انتخاب‌های زیاد
-کیفیت بالا

- بر اساس خواست مشتری
- انطباق با هدف

فرایند

- خشک وغیرمنعطف
- کاردستی

- انعطاف‌پذیر
- خودکار

- قابل انطباق
- دانش‌گرا

فلسفه

آمرانه

مدیریت اجرایی

رهبری

۲-۱۲ وقایع تاریخی تکامل تولید ناب

با نگاهی کلان به تاریخچه‌ تولید ناب به این نکته پی می‌بریم که مفاهیم تولید ناب به طور عمده طی دو دوره‌ی زمانی، به طور جدی مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. دوره اول مربوط به سالهای پیدایش آن در سیستم تولید تویوتا^[۱۹] (TPS) می‌باشد. این مفهوم در تویوتا، در پی حل مشکلاتی که ژاپنیها در استفاده از تکنیکهای صنایع اتومبیل‌سازی غربی ( فورد و جنرال موتور) در محیط تولیدی ژاپن با آن مواجه شدند، بوجود آمد.
دوره دوم، مربوط به ملاحظه‌ی جدی این مفهوم از سوی غرب در پی بوجود آمدن بحرانهای نفتی ( در دهه ۱۹۷۰) و افزایش سهم بازار محصولات ژاپنی در غرب می‌باشد(Holweg, 2007). افزایش سهم بازار محصولات ژاپنی، غرب را به انجام تحقیقات وسیعی در رابطه با دلایل مزیت و قدرت رقابتی محصولات ژاپنی واداشت. از این پس بود که سیستم تولید و مدیریت ژاپنی، به طور گسترده‌ای مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و تلاش‌های زیادی برای بکارگیری و پیاده‌سازی آن در صنایع و بخش‌های مختلف تولیدی و خدماتی، صورت گرفت. این دو مرحله را با نگاهی عمیق مورد بررسی قرار خواهیم داد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۱۲-۱ مرحله‌ی پیدایش و ایجاد جرقه‌های تولید ناب

دوره‌ی اول مربوط به سالهایی می‌شود که آقای ایجی تویودا^[۲۰] (بعد از استعفای پسرعمویش آقای کیچیرو توِیودا^[۲۱] در پی بروز مشکلات اقتصادی بعد از جنگ جهانی دوم) از سوی شرکت تویوتا در سال ۱۹۵۰ برای مطالعه روش‌های تولیدی غرب رهسپار امریکا شد. او ماموریت داشت تا تکنیکهای تولید انبوه را در شرکت تویوتا پیاده سازی و اجرا کند. اما به علت وجود محدودیتهای سرمایه‌ای و تقاضای پائین در بازار ژاپن، استفاده از تکنیک‌های تولیدی متداول در فورد و جنرال موتورز (تولید با حجم زیاد) برای تولیدکنندگان ژاپنی مقرون به صرفه نبود.

N2

۲۵% کود دامی + ۷۵% کود شیمیایی

۱۵۰

۳۲۶

۳۳۳۳

N3

۵۰% کود دامی + ۵۰% کود شیمیایی

۱۰۰

۲۱۷

۶۶۶۶

جدول۳-۳- مقدارتخصیص نیتروژن مورد نیاز برای هر کرت آزمایشی

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

عملیات سمپاشی در مرحله ۶ تا ۸ برگی با علف­کش نیکوسولفورون با سمپاشی پشتی لانس دار، مدل ماتابی (MATABI) انجام شد. میزان مصرف علفکش نیکوسولفورون ۲ لیتر در هکتار بود.
۳-۶- صفات زراعی
ارتفاع گیاه
تعداد گره
تعداد برگ
ارتفاع اولین بلال از سطح زمین
طول تاسل
وزن تاسل
قطر ساقه
قطر بلال
طول بلال
وزن هزار دانه
عملکرد بیولوژیک
شاخص برداشت
تعداد ردیف بلال
تعداد دانه در ردیف
تعداد دانه در بلال
عملکرد دانه
عملکرد علوفه تر
۳-۷- صفات مربوط به علف­های هرز
۳-۷-۱- تعیین گونه های علف هرز و میانگین تراکم
بدین منظور در تیمار های با کاربرد علف کش نیکوسولفورن بوسیله کوادرات تصادفی ( m²1×۱)، در زمان­های ۲۰و۴۰ روز بعد از کاربرد علف کش در کرت­های سمپاشی شده، تراکم ونوع علف های هرزبه تفکیک گونه درکرت ها مشخص شدند.
تراکم تاج خروس ایستاده، خرفه و تاج خروس خوابیده و وزن خشک تاج خروس ایستاده، خرفه و تاج خروس خوابیده و مجموع علفهای هرز که در دو مرحله یعنی ۲۰ و ۴۰ روز بعد از سمپاشی اندازه گیری شدند.
میانگین تراکم= مجموع تراکم گونه خاص/ تعداد کرت ها
۳-۷-۲- تعیین وزن خشک علف های هرز
به منظور تعیین تاثیر تیمارهای آزمایش برماده خشک تولیدی توسط علف های هرز، در زمان های ۲۰ و ۴۰ روز بعد از کاربرد علف­کش توسط کوادرات تصادفی کلیه علف های هرز داخل کوادرات به جز علف های هرز تازه روییده کف بُر و به تفکیک گونه در آون ۷۵ درجه به مدت ۴۸ ساعت خشک شده و سپس بوسیله ترازوی حساس(۰۱/۰) توزین شدند.
۳-۸- محاسبات آماری
تجزیه واریانس داده ها براساس آزمایش اسپلیت پلات در قالب بلوک­های کامل تصادفی و مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن (در سطح ۵%) توسط نرم افزار SAS انجام گرفت.
فصل چهار
نتایج و بحث
۴-۱- علفهای هرز
۴-۱-۱- تراکم تاج خروس ایستاده ۲۰ روز پس از سمپاشی
نتایج تجزیه واریانس ساده نشان داد که اثر دز علفکش و اثر متقابل آن با منابع تأمین نیتروژن در سطح ۱ درصد بر تراکم تاج خروس ایستاده ۲۰ روز بعد از سمپاشی معنی­دار بودند (جدول ۴-۱). بررسی ها نشان داد که کمترین تعداد تاج خروس ایستاده از تیمار وجین کامل با میانگین ۳۳/۵ عدد بدست آمد و پس از آن کمترین مقدار مربوط به تیمار ۲۰ گرم ماده موثره علفکش نیکوسولفورون با میانگین ۷۷/۶ عدد بود که با تیمارهای ۴۰ و ۶۰ گرم ماده موثره در یک گروه آماری مشترک قرار گرفتند. همچنین بیشترین تراکم علف هرز تاج خروس ایستاده مربوط به عدم مصرف علفکش با میانگین ۲۲/۹ عدد بود (نمودار ۴-۱).
نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل سطوح منابع تأمین نیتروژن و دز علفکش نشان داد که کمترین تراکم علف هرز تاج خروس ایستاده متعلق به تیمار وجین کامل در شرایط ۵۰% کود دامی + ۵۰% کود شیمیایی با میانگین ۳۳/۳ عدد بود. نتایج نشان داد که در شرایط کاربرد ۱۰۰ درصد کود شیمایی با افزایش دز مصرف علفکش نیکوسولفورون، علف هرز تاج خروس ایستاده کاهش معنی داری یافت. اما در شرایط کودی ۵۰% کود دامی + ۵۰% کود شیمایی، با افزایش دز علفکش تراکم این علف هرز افزایش یافت (نمودار ۴-۲). به این معنی که با افزایش بکارگیری کود دامی جهت تأمین نیتروژن مورد نیاز ذرت می توان از افزایش دز علفکش جلوگیری نمود. کودهای شیمیایی به سرعت عناصر غذایی را در دسترس قرار می دهند و در این شرایط علفهای هرز بهتر می توانند از این عناصر غذایی استفاده کرده و تراکم خود را در محیط افزایش دهند. این دسترسی سریع عناصر غذایی نیچ اکولوژیک را در اختیار علفهای هرز قرار می دهد و باعث غالبیت علفهای هرز در اگرواکوسیستم می شود. کودهای دامی بدلیل اینکه به تدریج عناصر غذایی را در اختیار گیاه قرار می دهند، لذا در صورت نیاز گیاه زراعی می تواند این عناصر غذایی را به تدریج جذب نماید.
۴-۱-۲- تراکم خرفه ۲۰ روز پس از سمپاشی
بررسی جدول تجزیه واریانس نشان می­دهد که اثر منابع تأمین نیتروژن در سطح ۵ درصد، اثر دز علف کش در سطح ۱ درصد و اثر متقابل منابع تأمین نیتروژن و دز علفکش در سطح ۱ درصد بر تراکم خرفه ۲۰ روز بعد از سمپاشی معنی­دار بودند (جدول ۴-۱). نتایج مقایسه میانگین اثر ساده منابع تأمین نیتروژن بر تراکم خرفه نشان داد که تیمار ۱۰۰ درصد کود شیمایی با میانگین ۳۳/۷ عدد بیشترین تراکم علف هرز خرفه را به خود اختصاص داد و دو تیمار دیگر در یک گروه آماری مشترک قرار گرفتند (نمودار ۴-۳). با توجه به اینکه کودهای شیمیایی به سهولت عناصر غذایی را در اختیار محیط قرار می دهندو از آنجا که علف­های هرز فرصت طلب هستند، در جذب این عناصر شیمیایی بهتر عمل کرده و می توانند تراکم خود را در محیط افزایش دهند.